نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچ یک از مردم این ابادی ...

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به کوتاهی ان لحظه ی شادی که گذشت

غصه هم می گذرد .

ان چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریان اند

به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز